به بهانه تبعید به دبی؛ تمام میزبانی‌های ایران در خارج از کشور

میزبانی بازی رسمی در زمین بی‌طرف، اتفاقی است که تیم ملی در سال‌های دور آن را تجربه کرده است، به همین بهانه در ادامه به بررسی این نوع از میزبانی‌ها می‌پردازیم.

ایران پس از صعود به المپیک ۱۹۸۰ که مرحله انتخابی آن در سنگاپور برگزار شد، آن مسابقات را تحریم کرد. در المپیک ۱۹۸۴ هم به دلیل تحریم مسابقات در مرحله انتخابی شرکت نکرد. مرحله انتخابی جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۴ و ۱۹۸۸ به صورت متمرکز در کشوری غیر از ایران برگزار شد و طبیعتاً ایران میزبان مرحله پایانی مسابقات هم نبود. در این مدت ایران در اعتراض به محرومیت از میزبانی، در مقدماتی جام جهانی ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ هم شرکت نکرد. تیم ملی در طول آن سال‌ها تنها میزبان چند بازی دوستانه بود و تیم‌هایی نظیر غنا و کره‌شمالی به ایران آمدند. با پایان جنگ، ممنوعیت میزبانی ایران از بین رفت.

تیم ملی پس از بازی‌های آسیایی ۱۹۸۵ با استعفای دسته جمعی ۱۴ بازیکن مواجه شد و همین مسئله دست پرویز دهداری سرمربی وقت تیم ملی را برای این بازی خالی کرد. دهداری برای این بازی مجبور به جوان‌گرایی وسیع در تیم ملی شد و بسیاری از چهره‌های شاخص تاریخ تیم ملی، نظیر احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، مجید نامجومطلق و ... اولین بازی خود را در این دیدار انجام دادند. تیم ملی در بازی رفت که میزبان محسوب می‌شد، با گل دقیقه ۸۹ کریم باوی روی پاس احمدرضا عابدزاده با نتیجه ۲ بر یک به پیروزی دست یافت تا امیدواری برای صعود زیاد شود. ایران در بازی برگشت با یک تساوی هم به مرحله بعد صعود می‌کرد ولی با پنالتی دقیقه ۸۹ از حریف شکست خورد و در دیداری که میزبانی و میهمانی عملاً بی‌معنا بود به دلیل گل زده کمتر در خانه حریف حذف شد.

اولین بازی رسمی که تیم ملی میزبان آن بود به انتخابی جام جهانی ۱۹۹۰ و بازی با بنگلادش بر می‌گردد که با حضور پرشور تماشاگران همراه شد و در روزی‌که پس از بیش از ۱۲ سال بازی رسمی ملی در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شد، تیم ملی با تک‌ گل صمد مرفاوی به پیروزی رسید.

تیم ملی در سال ۱۹۹۷ با غلبه بر استرالیا در ورزشگاه آزادی برای اولین‌ بار موفق به صعود به جام جهانی شد. در آن مقطع اینکه تیم ملی پس از آن بازی ۱۲ سال از میزبانی بازی‌های بین‌المللی محروم خواهد شد، باورنکردنی به نظر می‌رسید ولی این اتفاق افتاد. تیم ملی پس از جام جهانی ۱۹۷۸، در جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۰ در کشور کویت شرکت کرد که در همان روزها، ایران درگیر جنگ تحمیلی با عراق شد و همین مسئله ایران را از میزبانی مسابقات محروم کرد. 

صعود ایران از مرحله دوم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ با سختی بسیار همراه بود. تیم ملی پس از شکست ناباورانه برابر بحرین و عراق در شرایط بسیار سخت برای صعود به مرحله بعد قرار گرفت و محکوم به پیروزی در هر ۴ بازی باقی‌مانده بود. آنچه امید صعود را برای تیم ملی زنده نگه داشت، میزبانی ایران در ۳ بازی از ۴ بازی باقی‌مانده بود. شیوع ویروس کرونا اما جهان فوتبال را تحت تأثیر قرار داد و وقفه‌ای طولانی در مسابقات ایجاد شد. پس از کاهش آمار نسبی قربانیان کرونا، فیفا اقدام به از سرگیری مسابقات به صورت متمرکز نمود و تیم ملی برای میزبانی این بازی‌ها درخواست میزبانی داد؛ با توجه به اینکه تیم ملی در ۳ بازی از ۴ دیدار باقیمانده میزبان بود، میزبانی ایران کاملاً منطقی به نظر می‌رسید ولی با تقاضای ایران مخالفت شد و بحرین به میزبانی ادامه مسابقات رسید و تیم ملی علی‌ٰرغم اینکه ماموریت دشواری برای صعود داشت در هر ۴ بازی باقیمانده با دراگان اسکوچیچ به پیروزی دست یافت.